สิ่งใดที่มันล่วงมาแล้ว เลยมาแล้วเราไม่สามารถไปตัดไปปลงมันได้อีกแล้วสิ่งที่เราทำไปนั้น ถ้ามันดี มันก็ดีไปแล้วผ่านไปแล้ว พ้นไปแล้วถ้ามันชั่ว มันก็ชั่วไปแล้ว ผ่านไปแล้วเช่นกัน อนาคตยังมาไม่ถึงสิ่งที่ยังไม่มาถึงเราก็ยังไม่รู้เห็นว่ามันจะเป็นอย่างไรอย่างมากก็เป็นแต่เพียงการคาดคะเนเอาเองว่าควรเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ซึ่งมันอาจจะเป็นหรือไม่เป็นไปอย่างที่เราคาดคะเนก็ได้
ปัจจุบันคือสิ่งที่เกิดขึ้นจริงเราได้เห็นจริง ได้สัมผัสจริงเพราะฉะนั้นความดีต้องทำในปัจจุบันทานก็ดี ศีลก็ดี ภาวนาก็ดีต้องทำเ สี ยในปัจจุบันที่เรายังมีชีวิตอยู่เราต้องการความดีก็ต้องทำให้เป็นความดีในปัจจุบันนี้ต้องการความสุขต้องการความเจริญก็ต้องทำให้เป็นไปในปัจจุบันนี้…
7 คำสอน เข้าใจแล้ว จะพ้นทุกข์ จากหลวงปู่แหวน สุจิณโณ
1.คนที่มีสัจจะมักทำอะไรแล้วประสบความสำเร็จเพราะสัจจะเป็นบารมีอย่างหนึ่ง ส่งผลให้กำลังใจเข้มแข็งมากขึ้น
2.บุคคลที่ทนในสิ่งที่คนอื่นทนได้ยาก ทำในสิ่งที่คนอื่นทำได้ยาก บุคคลนั้นจะเข้าถึงความสำเร็จของชีวิต ความอดทน ความขมขื่น จะเกิดขึ้นในเบื้องต้นของการทำความดี แต่จะได้รับความชื่นชมในบั้นปลาย
3.คนเราเกิดมานินทาก็ดี สรรเสริญก็ดี อย่าไปรับหมักไว้ในใจ ปล่อยผ่านไปเสีย
4.บรรดาสัตว์ทั้งหลายนั้น เมื่อไม่มีทุกข์มาถึงตัว มักไม่เห็นคุณพระศาสนามัวเมาประมาท ปล่อยกายปล่อยใจ ให้ประพฤติทุจริตผิดศีลธรรมอยู่เป็นประจำนิสัย เห็นผิดเป็นถูก เห็นกงจักรเป็นดอกบัว ต่อเมื่อได้รับทุกข์เข้า ที่พึ่งอื่นไม่มีนั่นแหละ จึงได้คิดถึงพระ คิดถึงศาสนา แต่ก็เป็นเวลาที่สายไปแล้ว
5.บารมีต้องสร้างเอา เหมือนอยากให้มะม่วงของตน มีผลดก ก็ต้องหมั่น บำรุงรักษาเอา ไม่ใช่แก่ไปชื่นชมต้นมะม่วงของคนอื่น ต้องไปปลูก ไปบำรุงต้นมะม่วงของตนเอง” การสร้างบารมีก็เช่นกัน ต้องสร้าง ต้องทำเอาเองบารมีต้องสร้างเอา เหมือนอยากให้มะม่วงของตน มีผลดก ก็ต้องหมั่น บำรุงรักษาเอา
6.การที่ร่างกายแข็งแรงไม่เจ็บไข้ได้พยาธินั้น ก็ถือว่ามีของดีแล้ว การมีร่างกายแข็งแรง มีอวัยวะครบถ้วน ไม่บกพร่องวิกลวิการ อันนี้ก็เป็นของดี แล้วของดีมีอยู่ในตน ไม่รู้จะไปเอาของดีที่ไหนอีก สมบัติของดีจากเจ้าพ่อ เจ้าเแม่ให้มา ก็เป็นของดีอยู่แล้ว มีอยู่แล้วทุกคน จะไปเอาของดีที่ไหนอีก ของดีก็ต้องทำให้มันเกิดมันมีขึ้นในจิตใจของตน
ความดีอันใด ที่ยังไม่มี ก็ต้องเพียรพยายาม ทำให้เกิดให้มีขึ้นนี่แหละของดี ของดีอยู่แล้วในตัวของเราทุก ๆ คน มองให้มันเห็น หาให้มันเห็น ภายในตนของตนนี่แหละ จึงใช้ได้ ถ้าไปมองหาแสวงหาของดี ภายนอกแล้ว ใช้ไม่ได้
7.เรื่องราวเต็มโลกเต็มบ้านเมือง เราก็วางเสีย อยู่ที่ใจตนนี่แหละ อย่าไปละที่อื่น การหอบอดีต และอนาคต มาหมักสมไว้ในใจ ก็เป็นทุกข์ ตัดออกให้หมด
ครู 8 คนในชีวิต
1. ครูคนแรกที่สอนให้เราเป็นคนดี คือ คนแรกที่เราเรียกได้ (แม่)
2. ครูคนที่สอง ที่สอนให้เราเป็นคนเก่ง คือพ่อ
3. ครูคนที่สามที่สอนเราให้อ่านออกเขียนได้ คือ ครูในโรงเรียน
4. ครูคนที่สี่ ที่สอนให้เราใช้ชีวิตอยู่ในสังคม คือ เพื่อน
5. ครูคนที่ห้า ที่สอนให้เราใช้ชีวิตคู่ คือ คู่ครอง
6. ครูคนที่หก ที่สอนให้เรารู้จักในการให้ คือ ลูก
7. ครูคนที่เจ็ด ที่สอนให้เรารู้จักคำว่าอภัย คือ ศัตรู
8. และครูคนสุดท้าย ที่สอนให้เราเรียนรู้ชีวิต คือตัวเราเอง
แหล่งที่มา: postkidde
เรียบเรียงโดย ยิ้มสยาม
