วันนี้เรามีบทความที่ให้ข้อคิดดี ๆ มาฝากทุกคน ว่าแล้วก็มาอ่านกันเลยดีกว่า
คนเราจะมีเวลาอยู่ด้วยกันซักกี่วันอ่านไปคิดไปน้ำตาก็ไหล
ภรรยาบอกสามีว่าจะไปค้างบ้านแม่สักคืนหนึ่ง ท่านไม่ค่อยสบายคุณจะขับรถไปส่งฉันหน่อยได้ไหม
ฝนตกหนักแบบนี้ไปรถโดยสารไม่สะดวกเลย
สามี..ซึ่งหน้าตาบูดบึ้งมาตั้งแต่เช้าไม่ตอบภรรยาแต่กลับกระชากเสียงถามกลับไปว่า..
“เมื่อวานเธอซื้อเสื้อใหม่มาใช่ไหมเธอรับปากฉันแล้วนะว่าจะไม่ใช่เงินฟุ่มเฟือย
เรายังต้องผ่อนบ้านผ่อนรถส่งลูกเรียนค่าใช้จ่ายเยอะแยะ..ทำไมไม่ช่วยกันประหยัด!!”
ภรรยาพูดออกมาเสียงเบา ๆ อย่างคนรู้สึกผิดว่า“ที่แท้..คุณโกรธเรื่องนี้นี่เอง”
ภรรยาก้มหน้าจัดเสื้อผ้าเงียบ ๆ แล้วบอกสามีว่า..
“วันนี้มีรถโดยสารเข้าเมืองแค่เที่ยวเดียวฉันคงต้องรีบไปแล้วล่ะคุณไม่ต้องไปส่งก็ได้..”
แล้วเธอก็ออกบ้านไปโดยสามีไม่สนใจเลยเพราะยังโกรธอยู่มาก..
ประมาณครึ่งชั่วโมงผ่านไปสามีได้ยินเสียงเอะอะบนถนนจึงออกไปดู
แล้วจึงได้ยินผู้คนตะโกนกันว่าฝนที่ตกหนักเซาะตลิ่งจนสะพานเข้าเมืองขาดมีรถเมล์คันหนึ่งตกลงไปในน้ำด้วย..
สามีได้ยินดังนั้นก็ตกใจมากรีบออกจากบ้านไปทันที
เมื่อไปถึงแม่น้ำ..รถเมล์ที่ถูกเก็บกู้จากน้ำเหลือเพียงซากเหล็กสัมภาระกระเป๋าต่าง ๆ ของผู้โดยสารกระจัดกระจาย
มีการหามร่างผู้เคราะห์ร้ายคนแล้วคนเล่าขึ้นมาจากแม่น้ำ..
ชายหนุ่มเฝ้ามองหาภรรยาแต่ก็ไม่พบเสียใจเจียนสิ้นสติ..ได้แต่ถามหน่วยกู้ภัยที่ทำงานอยู่ว่า
“เห็นภรรผมบ้างไหม ๆ เธอใส่เสื้อสีแดงกางเกงสีดำ”ทุกคนส่ายหน้า..บอกว่าไม่เห็น
เวลาผ่านไปจนเกือบเย็นกู้ภัยหยุดการทำงานแล้วเพราะค้นหาผู้เสีຍชีวิตไม่พบแล้วจึงบอกชายหนุ่มว่า..
“หักห้ามใจเถอะนะภรรยาของคุณคงโดนน้ำพัดไปไกลแล้ว”
ชายหนุ่มเดินกลับบ้านเหมือนคนไร้วิญญาณร้องไห้คร่ำครวญไปตลอดทางในใจของเขาเฝ้าแต่คร่ำครวญว่า
“ทำไม ๆ ทำไมเราไม่ขับรถไปส่งเธอนะ..เราไปด่าเธอทำไมว่าใช้เงินฟุ่มเฟือยเสื้อตัวเดียวมันจะราคาเท่าไหร่กัน”
แต่เมื่อกลับถึงบ้านคาดไม่ถึงว่า..จะเห็นภรรยานั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารมีอาหารอยู่บนโต๊ะในมือเธอ
มีเสื้อกันหนาวเก่าตัวหนึ่งซึ่งเธอกำลังเย็บซ่อมชายเสื้อที่หลุดรุ่ยอยู่
“คุณไปไหนมาคะ..”ภรรยังพูดยังไม่ทันจบสามีก็ตรงเข้าไปกอดเธอแน่น
“คุณเป็นอะไรร้องไห้ทำไมวันนี้ฉันมัวแต่เอาเสื้อไปคืนที่ร้านเสียเวลาอ้อนวอนให้เขารับคืนไปมากเลยไปขึ้นรถเมล์ไม่ทัน..
อากาศจะหนาวแล้วฉันเลยรื้อเสื้อเก่ามาซ่อมก็พอใส่ได้อีกหลายปีนะคะฉันนี่แย่จริง ๆ ของเก่าก็ยังมีไปซื้อของใหม่มาทำไม”
เรื่องบางเรื่อง..เราโกรธจนลืมไปว่ามันไม่สำคัญเทียบเท่ากับความสุขของเราเลยนะ
เรื่องบางเรื่อง..ไม่สำคัญเท่ากับความสุขของคนที่เรารัก
เรามีเวลาในโลกนี้จำกัดเวลาที่ใช้ร่วมกันยิ่งจำกัดอะไรที่ไม่สำคัญมากพอ
ก็อย่านำมาเป็นอารมณ์มากมายนักเลยจะตีโพยตีพายกับเรื่องเล็กน้อยไปทำไม
แหล่งที่มา: yakrookaset
เรียบเรียงโดย ยิ้มสยาม
