ชอบเที่ยวไม่ใช่เพราะมีเงิน แต่เพราะไม่อยากเสียใจตอนแก่ เดินไปไหนไม่ได้แล้ว


การได้ท่องเที่ยวสำหรับเพื่อน ๆ หลายคน มันเป็นความฝัน และเมื่อเร็ว ๆ นี้มีคำพูดประโยคหนึ่งที่ว่า “มีครั้งหนึ่งบอกจะไป ก็ไปท่องเที่ยวเลย และมีเงินหนึ่งก้อนคิดจะเบิก ก็เบิกออกมาใช้เลย”

ที่จริง “เงิน” เพียงแค่สามารถกำหนดงบประมาณที่คุณต้องใช้ในการเดินทางไปยังจุดหมายปลายทางเท่านั้u และตัดสินว่าคุณจะเดินทางออกไปไกลแค่ไหน? แต่การท่องเที่ยวให้อะไรที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือ เพื่อให้ชีวิตมีความทรงจำ มีเรื่องราวแก่ช่วงชีวิตที่เหลือในอนาคต เป็นเรื่องราวครั้งหนึ่งในชีวิตที่เคยเดินผ่านมา

มีอาจารย์หญิงคนหนึ่งไดเขียนไว้ว่า “โลกนี้ช่างแสนกว้างใหญ่ ฉันอยากจะออกไปท่องโลกดู” เธอได้พูดแตะต้องจิตใจของผู้คนนับไม่ถ้วน อาจเป็นเพราะว่าในตอนนั้นเธอไม่มีเงินมากพอ มีเพียงหัวใจดวงหนึ่งที่ปรารถนาจะเดินก้าวไปสู่หัวใจของโลกเท่านั้u

เธอได้ทำสิ่งมากมายที่ไม่กล้าทำ เธอยังนำความฝันที่เป็นความลับในจิตใจของคนหลาย ๆ คน ความกล้าหาญนี้ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเงินเลย

หากคุณมีเงินคุณสามารถเลือกโดยสารด้วยรถไฟฟ้าเร็วสูงหรือเครื่องบิน แต่ถ้าหากไม่มีเงินก็เลือกเดินทางโดยรถไฟธรรมดาที่ระหว่างทางได้ยินผู้คนบ่นและพูดนินทามากมาย ต้องจอดพักทุกสถานี นั่งรอเวลาผ่านไปเรื่อยบนรถไฟ นอกจากนี้ยังมีความประหลาดใจที่แตกต่างกัน ซึ่งเป็นความน่าสนใจที่คุณไม่เคยสัมผัสมาก่อน

ในการเดินทาง แม้ว่าจะเป็นการเดินทางแบบยากจน แต่มันสามารถทำให้คุณรู้จักผู้คนที่แตกต่างกันมากขึ้นได้สัมผัสถึงท้องฟ้าที่สวยสดใส ไม่แน่อาจมีคนที่พยายามใช้สองเท้าในการไล่ตามความกว้างและลึกของชีวิตก็เป็นได้

ร้อยพันเทือกเขาและสายน้ำ ผู้คนมากมาย ที่กำลังเผชิญกับโลกใบนี้ เราเป็นเพียงหยดน้ำในมหาสมุทร ที่สามารถวิ่งและกระโดด สามารถยิ้มและทุกข์ได้เพียงไม่กี่สิบปี ดังนั้นถ้าเดินออกมาได้ ก็ออกมาดูโลกเถอะ!

“เงิน” ไม่ว่าจะมากหรือน้อยก็คือมี อยู่ที่คุณว่าจะใช้มันอย่างไง? การเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งนั้น ไม่พยายามจะสร้างความสุขต่อโลก แต่หวังเพียงว่าในหนึ่งเมื่อแก่ชรามากแล้ว เวลาเปิดอัลบั้มรูปมา ก็มีเรื่องราวมากมายในนั้นที่ทำให้คุณคิดถึง เช่น ท่ามกลางหิมะ, ทะเลทราย, สายฝน, ตามท้องถนน เรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นในชีวิตที่ผ่านมา

“เงิน” สามารถกำหนดวิธีการเดินทางของคุณ ว่าจะนั่งรถหรือจะนั่งเครื่องบิน จะพักโรงแรมหรูหรือห้องพักธรรมดา แต่มันไม่สามารถส่งผลกระทบต่อความกล้าหาญและความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับโลกใบนี้ได้หรอก

ออกเดินทางไปจากเส้นทางชีวิต 3 จุดในเส้นทางเดียว ซึ่งหมายถึง บ้าน ที่ทำงาน ห้องอาหาร กระโดดหนีออกมาจากสิ่งแวดล้อมเดิม ๆ ยอมดื้อรั้นปล่อยตนเองเดินออกมาสักครั้ง เพื่อจะได้ไปดูโลกที่กว้างใหญ่นี้

ผสมผสานการท่องเที่ยวและการดำเนินชีวิตเข้าด้วยกัน มองดูริมทางที่มีดอกไม่เบ่งบาน มองดูลมพัดใบไม้ใบแรกที่ร่วงหล่นบนท้องถนน มองดูวิวทิวทัศน์รอบ ๆ กาย การวางแผนหมื่นครั้ง ไม่สู้ออกเดินทาง 1 ครั้ง ไม่ว่าจะไปที่ไหน ให้เท้าของคุณได้เดินไป หวังว่าคุณจะสามารถวัดความกว้างของโลกนี้ได้ในสักวันหนึ่ง

แหล่งที่มา : Liekr

เรียบเรียงโดย ยิ้มสยาม

Leave a Reply

Your email address will not be published.