วันนี้เราจะมาติดตามเรื่องราวของลุงวัย 70 ปี สู้ชีวิต มองขยะ เป็นกองเงินกองทอง เก็บขๅยมานานนับ 10 ปี จนซื้อที่ดินได้กว่า 30 ไร่ สร้างบ้าน ทำสวนปาล์ม อยู่สุขสบายไม่อายใคร
ชายชราคนหนึ่งที่หากินโดยการเก็บขยะขๅยจนสามารถซื้อที่สวนได้กว่า 30 ไร่ ทราบชื่อคือ นายบา กล้าหาญ อายุ 70 ปี ชาว อ.ละแม จ.ชุมพร
สภาพเนื้อตัวมอมแมม ผิวดำกร้าน กำลังเดินคุ้ยเขี่ยหาเก็บเศษขยะ ประเภทรีไซเคิล อยู่ในพื้นที่ทิ้ง ข ย ะ กองโตขององค์การบริหารส่วนตำบลละแม
เดิมนั้นลุงแกเป็นคนจังหวัดมหาสารคาม มีอาชีพเป็นกรรมกรทั่วไป มีภรรยา และลูกหญิงและชาย 4 คน ที่ผ่านมาตนเองทำงาน ก่อสร้างจนก่อร่างสร้างตัวเก็บเงินซื้อที่ดินได้ 5 ไร่
จนมาถึงปี 2547 อายุมากขึ้น เริ่มทำ ง า น แบกหามไม่ไหวแต่ด้วยความที่ตนไม่ชอบอยู่เฉย ๆ จึงชวนภรรยามาอยู่กับลูกสาวที่มีครอบครัวอยู่ใน อ.ละแม จ.ชุมพร โดยตนมารับจ้างทำงาน ตัดหญ้าตามสวนยาง สวนปาล์ม เพื่อเลี้ยงตัวเอง เพื่อไม่ให้เป็นภาระกับลูกหลาน
แต่เนื่องจากอายุที่มากขึ้นและร่างกายไม่แข็งแรง ทำงาน รับจ้างได้ราว 5 ปี หลังจากนั้นจึงเลิกแล้วหันมาเก็บของเก่าที่กอง ขยะขๅย จนถึงปัจจุบันมีรายได้วันละประมาณ 1,000 บาท
แต่ละเดือนก็จะมีรายได้มากกว่าหมื่นบาทขึ้นไป จนเก็บหอมรอบริมซื้อที่ดินปลูกบ้าน และปลูกปาล์มน้ำมันได้ประมาณกว่า 30 ไร่ ส่วนที่ดิน จำนวน 5 ไร่ ที่บ้านเดิมก็ยังอยู่ไม่ได้ขๅยแต่อย่างใดเก็บไว้เป็นมรดกให้ลูกหลาน
ลุงบา กล่าวว่า ถึงแม้ว่าใครจะรังเกียจกองขยะ แต่ขยะเหล่านั้นมันทำให้ลุงมีที่อยู่ที่กินไม่เดือดร้อน เก็บขยะเก็บของเก่าขๅยเป็นอาชีพที่สุจริตพอใจในสิ่งที่เป็นอยู่
ถ้าเราไม่เลือกงานขยัน อดทน ซื่อสัตย์ จะทำงานอะไรก็ทำได้ เหมือนกับที่ลุงมองขยะ ให้เป็นเงินเป็นทองของมีค่าเก็บไปขๅยจนมีรายได้อยู่ทุกวันนี้
คำว่า รวยของแต่ละคนอาจจะแตกต่างกันไป สำหรับปริญญาชีวิตนั้นคือ การที่เรามีเงินเพียงพอที่จะใช้ในชีวิตได้แบบไม่ลำบาก พออายุมากขึ้นก็สามารถอยู่ได้โดยไม่ต้องพึ่งลูกหลานต้องออกค่าใช้จ่ายให้ทุกเรื่อง มีเงินดำรงชีวิตและใช้จ่ายเกี่ยวกับเรื่องของตัวเองได้สบาย ๆ
และถ้ามีทรัพย์สินมากกว่านั้นเราอาจจะนำไปช่วยเหลือคนอื่น มอบให้เป็นมรดกกับผู้อื่นได้ สำหรับปริญญาชีวิตนี่ก็คือ ร ว ย แล้ว
จากเรื่องราวของลุงบา ทำให้คิดได้อีกเรื่องหนึ่งคือ จะเป็นคนแก่ที่รวย ต้องเริ่มตั้งแต่วันนี้ วันที่ดีที่สุดในการเริ่มลงมือทำคือวันนี้ หากเราผลัดเป็นพรุ่งนี้แล้วไม่ได้ทำซักที บางทีมารู้ตัวอีกทีก็เวลาผ่านไป 5-10 ปีแล้ว ไม่ต้องรอ เริ่มลงมือกันเลยค่ะ
แหล่งที่มา: ปริญญาชีวิต
เรียบเรียงโดย ยิ้มสยาม
